ประเภทของความสัมพันธ์แบบโรแมนติกที่ชาวออสเตรเลียมี ตลอดจนวิธีที่ได้รับการยอมรับและวัดผลได้เปลี่ยนไปอย่างมากในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่ในการเป็นหุ้นส่วนเป็นไปตามการเปลี่ยนแปลงของบรรทัดฐานทางกฎหมายและสังคม การคลอดบุตรถูกแยกขาดจากความสัมพันธ์ใกล้ชิดเนื่องจากความแพร่หลายและการใช้การคุมกำเนิดและการทำแท้ง การหย่าร้างเข้าถึงได้ง่ายกว่า ผู้หญิงมีบทบาทมากขึ้นนอกบ้าน
ปัจจัยเหล่านี้และปัจจัยอื่นๆ นำไปสู่ความล่าช้าในการแต่งงาน
เพิ่มการอยู่ร่วมกัน (คู่รักที่อยู่ด้วยกัน) และสัดส่วนที่มากขึ้นของประชากรที่คบหากันใหม่หรือมีความสัมพันธ์มากกว่าหนึ่งอย่างตลอดชีวิตผู้ใหญ่ ผลจากการสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2559ซึ่งเผยแพร่ในวันนี้ ช่วยให้เราสามารถติดตามแนวโน้มการแต่งงานและการอยู่ร่วมกันของทั้งคู่รักต่างเพศและเพศเดียวกัน
ในปี 2544 และ 2559 ชาวออสเตรเลียราว 40% จัดอยู่ในประเภทโสด ตามอายุ รูปแบบนี้จะลดลงจนถึงช่วงกลางทศวรรษที่ 30 จากนั้นจะเพิ่มขึ้นเมื่ออายุมากขึ้นเนื่องจากการหย่าร้างและการเป็นหม้าย
รูปแบบนี้ชัดเจนมากขึ้นสำหรับผู้หญิง โดยเฉพาะในวัยสูงอายุ เนื่องจากพวกเธอมีแนวโน้มที่จะประสบกับความตายของคู่ของตน มีการอยู่ร่วมกันโดยรวมเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเป็น 10% ของชาวออสเตรเลีย และการแต่งงานลดลงเหลือต่ำกว่า 50%
สิ่งที่เปลี่ยนแปลงมากที่สุดในรูปแบบความสัมพันธ์เหล่านี้คือการอยู่ร่วมกันโดยส่วนใหญ่ในปี 2544 จำกัดเฉพาะคนอายุ 20 และ 30 ปีเท่านั้น ในปี พ.ศ. 2559 การอยู่ร่วมกันเป็นคุณลักษณะที่สำคัญสำหรับผู้ที่มีอายุไม่เกิน 60 ปี คู่รักเพศเดียวกันได้รับการระบุในการสำรวจสำมะโนประชากรตั้งแต่ปี พ.ศ. 2539 ในการสำรวจสำมะโนประชากรแต่ละครั้ง จำนวนคู่รักที่ระบุว่าเป็นเพศเดียวกันเพิ่มขึ้น ในปี 2559 มีคู่รักเพศเดียวกัน 46,800 คู่ เพิ่มขึ้น 39% จากปี 2554
การสำรวจสำมะโนประชากรปี 2554แสดงให้เห็นว่าคู่รักเพศเดียวกันมีอายุเฉลี่ยน้อยกว่า มีการศึกษามากกว่า ทำงานในอาชีพที่มีฐานะสูงกว่า และมีรายได้สูงกว่า การสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2554 อนุญาตให้คู่รักเพศเดียวกันระบุความสัมพันธ์ว่าเป็นการแต่งงานได้เป็นครั้งแรก ตามที่คาดไว้ ตัวเลขมีจำนวนน้อย (1,338)
แต่จะเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป เนื่องจากผู้คนจำนวนมากเดินทางไป
ต่างประเทศเพื่อแต่งงานอย่างถูกต้องตามกฎหมาย และในกรณีที่ออสเตรเลียออกกฎหมายเพื่อความเท่าเทียมในการแต่งงาน
ทั้งหมดนี้หมายความว่าอย่างไร
การเพิ่มขึ้นของการอยู่ร่วมกันได้นำไปสู่การคาดเดาว่าการแต่งงานนั้นล้าสมัยและอาจหายไปโดยสิ้นเชิง การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าสถาบันการแต่งงานไม่ล้าสมัย ธรรมชาติของการแต่งงานกำลังพัฒนาไปเรื่อย ๆ เนื่องจากผู้คนจัดการกับบทบาทที่เปลี่ยนแปลงไปของความสัมพันธ์ใกล้ชิดในชีวิตของพวกเขา
เป็นเรื่องจริงเช่นกันที่การถกเถียงเรื่องความเท่าเทียมในการแต่งงานจะนำไปสู่การจินตนาการใหม่เกี่ยวกับการแต่งงานของทั้งคู่รักร่วมเพศและคู่รักต่างเพศ ชาวออสเตรเลียส่วนใหญ่ยังคงแต่งงาน และไม่มีหลักฐานว่าการแต่งงานจะหายไป แม้จะมีการคาดการณ์ก็ตาม
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าการแต่งงานอาจสูญเสียความสำคัญในทางปฏิบัติไปแล้ว แต่ความสำคัญเชิงสัญลักษณ์ก็ยังดูเหมือนจะสูงอยู่ ในหลาย ๆ ด้าน การแต่งงานยังคงถูกมองว่าเป็นเครื่องหมายแห่งความสำเร็จ
บางทีวิธีใหม่ๆ ในการสร้างความสัมพันธ์และการมีบุตรอาจไม่ใช่ภัยคุกคามต่อการแต่งงาน: อาจเป็นสัญญาณของความจริงที่ว่าตอนนี้มีทางเลือกมากขึ้น
ความแตกต่างระหว่างความสัมพันธ์ระหว่างเพศเดียวกันและเพศตรงข้ามนั้นซับซ้อนโดยการวัดเพศ
นับเป็นครั้งแรกที่การสำรวจสำมะโนประชากรปี 2559 อนุญาตให้เพศที่ไม่ใช่ไบนารีตอบคำถามเรื่องเพศได้ แม้ว่าบุคคลที่ระบุว่าเป็นเพศอื่นที่ไม่ใช่ชายหรือหญิงจะต้องใช้แบบฟอร์มกระดาษหรือขอแบบฟอร์มออนไลน์พิเศษ สิ่งนี้จะส่งผลกระทบอย่างมากต่อจำนวนโดยรวมของผู้ที่ระบุว่าไม่ใช่ทั้งชายและหญิง
มีคำตอบที่ผ่านการตรวจสอบแล้ว 1,300 รายการที่ระบุเพศอื่นที่ไม่ใช่ชายหรือหญิง นอกจากนี้ สำนักงานสถิติแห่งออสเตรเลียยังประเมินว่าจะมีอีก 2,400 คนที่ตอบแบบสอบถามทั้งชายและหญิงในแบบฟอร์มกระดาษ
โดยรวมแล้ว การสำรวจสำมะโนประชากรแสดงให้เห็นสัดส่วนของชาวออสเตรเลียที่แต่งงานลดลง และการอยู่ร่วมกันระหว่างเพศตรงข้ามและความสัมพันธ์ระหว่างเพศเดียวกันเพิ่มขึ้น เราคาดการณ์ว่าสิ่งนี้จะยังคงเพิ่มขึ้นในการสำรวจสำมะโนประชากรในอนาคต
รัฐบาลออสเตรเลียมีความสามารถด้านนโยบาย องค์กร และแนวคิดในการจัดการกับสต็อกที่อยู่อาศัยจำนวน 6 ล้านล้านดอลลาร์ออสเตรเลียหรือไม่ เราถามคำถามนี้ใน รายงานการวิจัยที่ออกใหม่ คำตอบนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อทั้งโอกาสและความเจริญรุ่งเรืองของครัวเรือน และต่อการจัดการทรัพย์สินของชาติที่ใหญ่ที่สุดของเรา
ความมั่งคั่งของชาวออสเตรเลียอยู่ในที่อยู่อาศัยของเราอย่างท่วมท้น ณ สิ้นปี 2559 สต็อกที่อยู่อาศัยของเรามีมูลค่า6 ล้านล้านดอลลาร์ ซึ่งมีมูลค่าเกือบสองเท่าของมูลค่ารวมของกองทุนASXและเงินบำนาญ
เห็นได้ชัดว่าวิธีการจัดการภาคที่อยู่อาศัยมีความหมายอย่างมากต่อความมั่งคั่งและโอกาสของครัวเรือน ตัวอย่างเช่นการถกเถียงกันในที่สาธารณะเกี่ยวกับราคาบ้านที่สูง เผยให้เห็นความวิตกกังวลที่กัดเซาะว่าการกระจายที่อยู่อาศัยในฐานะทรัพย์สินได้เปลี่ยนไปมากจนเกินไปโดยเอื้อต่อ กลุ่มคนเช่าที่มีจำนวนเพิ่มขึ้นมากกว่าครัวเรือน
การเคหะยังมีความหมายทางเศรษฐกิจของประเทศที่ชัดเจนอีกด้วย สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับทั้งขนาดในฐานะทรัพย์สิน และวิธีการจัดหาที่พักพิงสำหรับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือมากที่สุดเมื่อความต้องการนั้นชัดเจน
Credit : สล็อตแตกง่าย
